Je kan niet altijd 16 zijn, liefje dat kan je niet.
Toch kan het leven, jou alles geven, als je maar steeds de zonzij ziet.
Eénmaal dan zal je zestig zijn, dan ben ik nog bij jou.
Omdat ik altijd, alleen van jou maar hou.

Jij houd van zang, en gitaarmuziek.
En je lacht en je danst, en droomt nog zo graag van romantiek.
Maar onze jeugd, gaat zo snel voorbij.
En heel andere dingen wachten op jou en mij.

Je kan niet altijd 16 zijn, liefje dat kan je niet.
Toch kan het leven, jou alles geven, als je maar steeds de zonzij ziet.
Eénmaal dan zal je zestig zijn, dan ben ik nog bij jou.
Omdat ik altijd, alleen van jou maar hou.

Blond is je haar, met een gouden schijn.
Maar nog mooier ben jij, als éénmaal je haren zilver zijn.
Als wij maar steeds naast elkander staan.
Zal ons pad in het leven, steeds over rozen gaan.

Je kan niet altijd 16 zijn, liefje dat kan je niet.
Toch kan het leven, jou alles geven, als je maar steeds de zonzij ziet.
Eénmaal dan zal je zestig zijn, dan ben ik nog bij jou.
Omdat ik altijd, alleen van jou maar hou.

Met jou zal iedere dag, een zondag zijn.
Een dag zo vol geluk, en zonneschijn.

Je kan niet altijd 16 zijn, liefje dat kan je niet.
Toch kan het leven, jou alles geven, als je maar steeds de zonzij ziet.
Eénmaal dan zal je zestig zijn, dan ben ik nog bij jou.
Omdat ik altijd, alleen van jou maar hou.

Omdat ik altijd, alleen van jou maar hou.


(c) Bobby Prins