In de zoektocht naar de schoonheid.
Van onbekende oren.
Zijn er altijd weer woorden.
En de klanken van verlangen.

Na de oeverloze wijsheid.
En de diepte van het water.
Die ons in de tijd verbinden.
Vroeger, nu en later.

Op hun eindeloze reizen ver van moeder, vrouw en kind.
Is er altijd weer een schuilplaats.
Waar ik mijn wapenbroeders vind.
Op hun eindeloze reizen ver van moeder, vrouw en kind.
Is er altijd weer een schuilplaats.
Waar ik mijn wapenbroeders vind.

Al gravend in de aarde.
Voorbij de wortels van de ziel.
En de oorsprong van de genen.
Stuit je telkens op de stenen.
Wie de ware bodem volgen.
Van de blauwe Zeeuwse klei.
En het rotsvaste vertrouwen.
Tussen jou en mij.

Op hun eindeloze reizen ver van moeder, vrouw en kind.
Is er altijd weer een schuilplaats.
Waar ik mijn wapenbroeders vind.
Op hun eindeloze reizen ver van moeder, vrouw en kind.
Is er altijd weer een schuilplaats.
Waar ik mijn wapenbroeders vind.

Zwevend over verre landen.
Door de wolkenluchten.
Bereiken mij soms wel geruchten.
Mijn gedachten af en toe malen.
Van hun zelfgestelde doel.
De wind die langs mijn oren suist.
Is als een vurig wild verlangen.
Naar de warmte van m’n huis.

Aan het eind van mijn omzwervingen in de ruwte van de wind.
Kom ik altijd aan het kruispunt waar ik m’n wapenbroeders vind.
Op hun eindeloze reizen ver van moeder, vrouw en kind.
Is er altijd weer een schuilplaats.
Waar ik m’n wapenbroeders vind.