Este mien traone zuus
Blief daan neet stoon.
Dat kump umtot ‘ch get verkajd bin
En es ‘ch bazel euver daan en toen,
Kump dat mesjien allein umtot iech aajd weur.

In mien herinnering boe in iech leef
Nump m’ch d’n draank mét trok nao vreuger,
Daan dink ‘ch soms aon wat m‘ch euverbleef,
En weur vaan puur sjagrijn allein mer neuchter.

Verlore jaore,
Neet mie wat ’t vreuger waor.
Vergete flarde oet m’n jeug:

Mét gêin miljoen mie trök te koupe.
De pijjn geneus mesjien, ’t waor zoe sjoen.
Sjoender es in ’t paradies.
Verlore en veurbijj, verjaord, verlaope.

In al deen tied bleef weinig m ‘ch gespaord,
Mer iech höb de mood noets opgegeve,
Want mien verhaole zien nog niet verjaord:
Ze geve krach um wijjer door te leve.