Mijn lieve God hoe is het mogelijk dat ik je hier ontmoet?
Ik dacht dat ik je nimmer meer zou zien
Ik dacht – ik weet niet wat ik dacht –
Maar ik denk nu wat is dit goed
Meesterlijk en aardig bovendien

En ik ben blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen
Dat het toch zover zou komen
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben

Want het was zeven jaar geleden al een half jaar voorbij
Dat is verdomd ’n hele tijd
We waren jonger en ik hield niet meer van jou dan jij van mij
We scheidden, maar ik raakte je niet kwijt


Nu ben ik blij dat ik je niet vergeten ben…
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen
Dat het toch zover zou komen
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben

Natuurlijk zijn we in die jaren onze eigen weg gegaan
Met anderen in ons hart en in ons huis
Maar nu ik je weer gevonden heb laat ik je nooit meer gaan
We komen samen uit en samen thuis

En ik ben blij dat ik je niet vergeten ben…
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen
Dat het toch zover zou komen
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben