Misschien klinkt dit verhaal een beetje simpel
M’n vlucht was door de mist weer afgelast
Ik nam dus maar een slokkie van m’n Dimple
En hij was aan z’n tiende wodkaglas
Ik vroeg hem toen vertelt u ‘s
Hoe zeg je proost in ’t Russisch
Hij keek me met z’n donk’re ogen aan
Na sdarowje – lachte ‘ie – sa wascha sdarowje
I blagapalutsche en nog meer
Maar ja, dat kon ik niet verstaan

En de man uit Rusland kon ‘m raken
Vrolijk zijn en grappen maken
Hief z’n volle glas en kreeg de hik
De man uit Rusland kon ‘m raken
Vrolijk zijn en stemming maken
Was gewoon een mens als jij en ik

We spraken van het oosten en het westen
Ik vond “Das Kapital” een beetje krom
Maar hij vond Karl Marx gewoon de beste
En draaide dus mijn stelling vierkant om
En toen vertelde hij me van z’n land
En van de mensen die daar leven
En ook van een mooie vrouw
En van de steden die hij kende
Van Kiew, van Minsk, de Zwarte Zee
En dat ie heimwee had dat voelde ik al gauw

En de man uit Rusland kon ‘m raken
Vrolijk zijn en grappen maken
Hief z’n volle glas en kreeg de hik
De man uit Rusland kon ‘m raken
Vrolijk zijn en stemming maken
Was gewoon een mens als jij en ik

Zo tegen vijf uur ’s morgens toen zijn vlucht ging
Nam hij afscheid
En zo gingen onze wegen uit elkaar
Na dwojo sdarowje – riep ie nog –
Na dwojo sdarowje nasu druschbu
En ik dacht, waarom zijn Russen een gevaar

 
En de man uit Rusland kon ‘m raken
Vrolijk zijn en grappen maken
Hief z’n volle glas en kreeg de hik
De man uit Rusland kon ‘m raken
Vrolijk zijn en stemming maken
Was gewoon een mens als jij en ik