De Trombone
tekst en muziek: Beatrice van der Poel


op het strand is een trombone aangespoeld
eenzaam ligt ze op wacht
tussen schelpen wier en vlokken zeeschuim 
uit welk scheepsruim
overboord van welk jacht
of was haar lied bij aanvang al verdacht
en meteen al voor een strandjutter bedoeld

op het strand is een trombone aangespoeld
hij was een jutter en beweerde
dat de blaaskapel niet door het zand marcheerde
maar op de wilde baren
en het eeuwige crescendo van de golven
heeft man en muis toen verzwolgen
en daarom dus was zij alleen voor hem bedoeld

op het strand is een trombone aangespoeld
hij blies z’n wangen vol met zand
en z’n lippen door de zon verbrand
maar hoe ie ook tot bloedens toe probeerde
muziek zat er niet in 
en er mee doorgaan had geen zin
hij liet ’r achter voor een ander die haar vindt

op het strand is een trombone aangespoeld
nu blaast de wind weer op het mondstuk
schreeuwen meeuwen van geluk
en ruist het helmgras in de maat 
de branding slaat
hij wandelt verder en blijft dromen 
hij wandelt verder en blijft dromen
dromen