Ik weet het zeker, het komt harder dan hard aan
Door meer te zwijgen dan te spreken
Maar wat heb je daaraan?

Toch zo onzeker, want je weet nu dat het wrang smaakt
Om meer te zwijgen dan te spreken
Maar waar komt dat vandaan?

Ik heb nood aan adem zo hard
Oh, dit loopt weer uit de hand
Ik heb nood aan adem zo hard
Dat het echt niet anders kan
Ik loop weg van alles
Zolang ik hier nog adem haal
Ik loop weg van alles omdat
Wie ben ik zonder haar

Was ik maar één dag langer gebleven
Kan het nog even?
Geef me nog één kans voor vergeten
Kan het nog even?

Mijn hart doorweekt, voelt vreemd, zo onvervangbaar
Ik wil verdwijnen, ik wil weten of het zonder mij gaat
Ooit zal ie breken, iets zegt me dat ik kans maak
Niets meer te krijgen, maar ik geef en is dat dan verward

Ik heb nood aan adem zo hard
Oh, dit loopt weer uit de hand
Ik heb nood aan adem zo hard
Dat het echt niet anders kan
Ik loop weg van alles
Zolang ik hier nog adem haal
Ik loop weg van alles omdat
Wie ben ik zonder haar

Was ik maar één dag langer gebleven
Kan het nog even?
Geef me nog één kans voor vergeten
Kan het nog even?

Was ik maar één dag langer gebleven
Kan het nog even?
Geef me nog één kans voor vergeten
Kan het nog even?