De vrede moet er soms aan geloven
En onbegrip voert de boventoon
Dan ga ik naar beneden, jij naar boven
Elk naar z’n eigen comfort zone

Maar zolang de zon nog schijnt
En liefde alle brokken lijmt
Blijf ik van jou en jij van mij
Zolang de zon nog schijnt

Soms sluiten wij de ogen en de oren
Door stugge eigenzinnigheid verblind
Wat de ander denkt willen we niet horen
En goeie raad slaan we in de wind

Maar zolang de zon nog schijnt
En liefde alle brokken lijmt
Blijf ik van jou en jij van mij
Zolang de zon nog schijnt

Ach onenigheid is gewoon des mensen
Wat je noemt: leven met elkaar
Wat kan een mens dan nog meer wensen
Dan een levenslange liefde voor mekaar

Maar zolang de zon nog schijnt
En liefde alle brokken lijmt
Blijf ik van jou en jij van mij
Zolang de zon nog schijnt
Zolang de zon nog schijnt