Dank je voor de lunch die je hebt klaargemaakt
Die heeft zoals altijd weer naar meer gesmaakt
Dank je dat je zo over mijn welzijn waakt
Wie weet aan welke wal ik anders was geraakt

We slapen elke nacht in hetzelfde bed
De tent vaak met z’n tweeën op z’n kop gezet
Samen rigoureus op onze lijn gelet
Elkaar ook meer dan eens uit de nood gered

Waar zijn de woorden die iedereen mag horen
Ze bestaan in alle talen en zijn honderd eeuwen oud
En toch was ik ze uit het oog verloren
Ik vergat zowaar te zeggen dat ik van je hou

Samen zoveel keren op reis gegaan
Dikwijls hand in hand op de hoogste berg gestaan
In elke oceaan de zon zien ondergaan
En met het Spaanse graan zelfs de orkaan doorstaan

Waar zijn de woorden die iedereen mag horen
Ze bestaan in alle talen en zijn honderd eeuwen oud
En toch was ik ze uit het oog verloren
Ik vergat zowaar te zeggen dat ik van je hou

Maar vanavond geen getreuzel, geen geneuzel, geen gezeik
Vannacht zeg ik die woorden terwijl ik in je ogen kijk

De ene doet ’t snel en de andere traag
Sommige doen het hoog en anderen dan weer laag
De meesten deden het gisteren en ik doe het pas vandaag
Maar ik meen het echt m’n liefste: ik zie je graag

Hier zijn de woorden,  de wereld mag ze horen
Ze bestaan in alle talen, zijn honderd eeuwen oud
En toch was ik ze uit het oog verloren
Ik vergat zowaar te zeggen dat ik van je hou
Ik vergat zowaar te zeggen dat ik van je hou