De camera is stuk van de ellende
Die ze dagelijks laat zien op de tv
De microfoons, de kabels en de pluggen
Zijn het zat en lijden met haar mee
De spiegel is gebroken van de ogen
In weer zo’n radeloos gezicht
Het papier komt onder bloederige koppen
Wanneer schreef iemand voor het laatst nog
Voor het laatst nog
Voor het laatst nog een gedicht

Niemand wil toch sterven. Waarom oorlog?
Of is er oorlog omdat niemand sterven wil?
Er moet toch iemand zijn die uit kan leggen
Waarom soldaten nog marcheren
Er nog kinderen creperen
Er zo weinig planten, dieren over zijn

Geen mens wil toch zijn troetelkind verliezen
Geen moederziel, geen enkele vrouw haar man
Waarom is er onder dames en meneren 
Niemand die ons dat vertellen kan?

Of gaat het om het geld, de macht, de glorie
Na zoveel duizend jaar nog niets geleerd
‘k Stond geen oude oplaag in victorie
Stierven ze uit angst of is het omgekeerd 

Niemand wit toch sterven. Waarom honger?
Of is er honger omdat niemand sterven wil?
Er moet toch iemand zijn die uit kan leggen
Waarom soldaten nog marcheren
Er nog kinderen creperen
Er zo weinig planten, dieren over zijn

Dikke mooie doe toe
Papu, Pygmee, Hutu
Tibetaan en Zulu
Willen weer naar huis toe

De cirkel, de motor en de kettingzaag 
leggen één voor allen
Één voor één het bijltje neer
Een laatste reus valt in het regenwoud
Hij kapt er mee. Dit was de allerlaatste keer 
Zijn die mensen nou bedonderd

En enkele geweren
Protesteren
Een handpistool legt in haar loop
Een platte knoop
Scudraketten weigeren te functioneren
Is het staken van de dingen
Onze laatste hoop
Onze laatste hoop
Onze laatste hoop
Jullie laatste hoop

De camera is stuk van de ellende
Die ze dagelijks laat zien op de tv
De microfoons, de kabels en de pluggen
Zijn het zat en lijden met haar mee
De spiegel is gebroken van de ogen
In weer zo’n radeloos gezicht
Het papier komt onder bloederige koppen
Wanneer schreef iemand voor het laatst nog
Voor het laatst nog
Voor het laatst nog een gedicht