Ver in het oosten bij het reizen der zon 
Daar in den vreemden, een dag die begon 
Nachtelijke duister wordt langzaam verlicht 
Met in de verte de maan nog in zicht 

Ver in het oosten daar huilt een klein kind 
Zoekt naar wat warmte terwijl zij niets vindt 
Duizenden met haar, die huilen daarmee 
Weten van niets maar hun antwoord is, nee 

Wordt het niet tijd dat de wereld ontwaakt 
Zien wij dan niet dat de mensheid verzwakt    
Hun recht op leven is net als van jou 
Laat ze niet leiden in angst en in kou 

Maar met de welvaart die ons is begeert  
Is deze wereld oneerlijk verdeeld 
Sta ook eens stil bij een leed en verdriet 
’t Is ver van hier maar vergeet hen toch niet 

Zouden wij samen niet sterk kunnen zijn 
Samen iets doen aan het leed, aan de pijn 
Doe het vandaag, schreeuw het uit elke mond 
Stop het geweld, maak de wereld gezond 
Doe het vandaag, schreeuw het uit elke mond 
Stop het geweld, maak de kinderen gezond