Je bent niet mooi, je bent geen knappe vrouw
Jouw nagels zijn voortdurend in de rouw
Toch zou ik jou niet willen ruilen
Omdat ik zoveel van je hou
Al ben je ook een beetje vreemd van ras
Toch ben ik danig met jou in m'n sas
Toch zou ik jou niet willen ruilen
Omdat ik zoveel van je hou

Als je voor een dubbeltje geboren bent
Bereik je nooit een kwartje
Of je Grieks Latijn of twintig talen kent
Gerust het leven tart je
Je verbeeldt je dat je aan de touwtjes trekt
Maar och het leven smijt je heen en weer
Als je voor een dubbeltje geboren bent
Bereik je nooit een stuiver meer

Als op het Leidseplein de lichtjes weer eens branden gaan
En het is gezellig op het asfalt in de stad
En bij het Lido zijn de blinden voor het raam vandaan
Dan gaan we kijken naar het sprookje, lieve schat
Zo arm in arm, jij en ik lachende naar alle kant
Als kinderen zo blij omdat het licht weer brandt
Als op het Leidseplein de lichtjes weer eens branden gaan
Dan gaan we kijken naar het sprookje, lieve schat

Zij dronk ranja met een rietje
Mijn Sophietje
Op een Amsterdams terras
Zij was Hollands als het gras
Als een molen aan een plas
Ik wist niet wat ik moest zeggen
Uit moest leggen
Iets wat Cupido wel weet
Dat zij mij meteen iets deed
Meteen iets deed
Ik zag meisjes in Parijs en in Turijn
In Helsinki en Londen en Berlijn
Waar ik op de wijde wereld was
Zij mochten er wel zijn
Maar de mooiste van de mooiste is Sophie
In de liefde is zij zeker een genie
Want een meisje als Sophietje is een lentesymphonie
Zij dronk ranja met een rietje
Mijn Sophietje
Op een Amsterdams terras
Toen wist ik dat mijn Sophie de liefste was	

Heel alleen aan het strand
Lekker lui in het zand
Zo heerlijk rustig
Met je hoed heel gracieus
Op de punt van je neus
Zo heerlijk rustig
Er kwam een bootje over zee
Dat nam al je misère mee
En je ligt heel alleen
Alles is om je heen
Zo heerlijk rustig
Er klinkt een mondharmonica
Die speelt do re mi fa sol la
Tra la li tra la la
Zo heerlijk rustig ja ja