Sta me bij ik weet totaal niet meer waar ik het heb
Mijn lief zei dat hij ’t zonder mij veel beter redt
Nu sta ik wankel op mijn benen
En kijk triest voor me uit
Z’n woorden zinderen tergend lang na 
Onder mijn huid

Een maand lang waande ik me 
Een godin, ja een prinses
Na dertig dagen aan z’n zij lig ik hier uitgeteld
Nu moet ik de blikken ondergaan van zij
Die het goed schijnen te menen
Maar dieper in hun binnenste... triomferen

Vanavond blijf ik thuis en schrijf een brief
Waarin ik honderd miljoen duizend keer herhaal 
‘Ik heb je lief!’

Nu loop ik door de regen met mezelf en met mij
En het leed van de wereld
Gaat aan me voorbij
Laat alle arme kinderen in rust en vrede sterven
Nee, niets kan mijn verriet om jou nu
Nog bederven

Vanavond blijf ik thuis en schrijf een brief
Waarin ik honderd miljoen duizend keer herhaal 
‘Ik heb je lief!’