Ja, ik weet 't wel, 't is niet goed gegaan, althans als je 't bekijkt op
jouw manier. Ik gleed te veel opzij, de dag voorbij, het donker in. Nee,
ik kon niet aarden hier.

O, de nacht,'t hangt weer in de lucht. Je lijf dat lacht en lokt, die
hete droom. Maar met het middaglicht in je gezicht komt het verraad. Ah,
het kwaad zingt in de stroom.

Vraag niet waardoor 't is gekomen, waarom de avond steeds weer viel. Ik
krijg geen adem zonder dromen. 't Is m'n leven,'t zit gedreven als een
schotwond in m'n ziel.

Muziek, die kronkelende slang, hij draait zich om je heen, haalt je neer. 
Maar het voelt zo goed wat 't met je doet, dat zoet vergif. Nee, je wilt
niets anders meer.

Vraag niet waardoor 't is gekomen, waarom de avond steeds weer viel. Ik
krijg geen adem zonder dromen. 't Is m'n leven, 't zit gedreven als een
schotwond in m'n ziel.

't Is te laat, ik heb geen schijn van kans. Het hart klopt in de straat,
het roept om meer. 't Spint me in, verblindt m'n zinnen, stinkt naar
jou...oe...daar ga ik weer.

Vraag niet waardoor 't is gekomen, waarom de avond steeds weer viel. Ik
krijg geen adem zonder dromen. 't Is m'n leven,'t zit gedreven als een
schotwond in m'n ziel.


(c) Alex Roeka