Ik zal niet praten, niet meer vragen nu, 
Niet denken aan wat komt. 
Niet meer behagen en jagen naar 
Wat daarginder ergens lonkt. 
Niet meer foezelen en snoeven, 
Me niet meer verschuilen in de schijn, 
Maar stil met jou de nacht in drijven 
Alsof we al achter het einde zijn. 

En leer me de liefde weer, de liefde, de liefde weer. 
Leer me de liefde weer, de liefde 
weer 

Je moet je weren, want ze proberen je 
Te vloeren als het kan. 
Je moet opstaan tegen de windhaan, 
De proleet, de charlatan. 
Je moet je elke dag weer iets harder maken 
Om te overleven in het zwijnenkot, 
Maar daarmee maak je ook steeds meer 
Iets in jezelf kapot. 

Leer me de liefde weer, de liefde, de liefde weer. 
Leer me de liefde weer, de liefde 
weer 

Ik wilde stijgen, moest en zou het krijgen, de wereld om mijn nek. 
Ik kon niet stoppen, een door hoge toppen opgefokte gek. 
Maar ik zag de grote droom vervliegen, 
Die ik dacht te hebben waargemaakt 
En voelde wat ik er door vergeten was 
En tenslotte kwijtgeraakt. 

Leer me de liefde weer, de liefde, de liefde weer. 
Leer me de liefde weer, de liefde 
weer 

Ik zal niet praten, niet meer vragen nu, 
Niet denken aan wat komt. 
Niet meer behagen en jagen naar 
Wat daarginder ergens lonkt. 
Niet meer foezelen en snoeven, 
Me niet meer verschuilen in de schijn, 
Maar stil met jou de nacht in drijven 
Alsof we al achter het einde zijn. 

Leer me de liefde weer, de liefde, de liefde weer. 
Leer me de liefde weer, de liefde 
weer