Iech had ‘n reputatie, door gans ‘t Limburgs land
‘t Waor ‘n kombinatie, vaan knap zien en astrant

De allersjoenste vrowwe, die vele op mien flair
Ze wowwe gere trowwe, wat waor iech populair
‘t Ging vaan…

Dat waor in vreuger daoge, dat waor verleien tied
Noe is heer te beklaoge, tot ziene groete spiet

Heer wow de vlöch goon numme, dat is ‘m neet gelök
Ze höbbe brook en humme, al vaan zie lief geplök

Dao in d’n hook, steit zoonder brook,
‘nen Aofgeknapde vlegel, ‘n oetgeleze book
Dao in d’n hook, steit zoonder brook
Deen aofgebrande zwegel, is noe gans opgestook

Noe höb iech geine leeste, allein nog mer gegrijn
Mien vrun zien aon ‘t feeste, en iech staon hei allein

Wat moot iech noe beginne, mien hart dat deit zoe’n pijn
Iech zèt mer al mien zinne, op dit charmant refrein


(c) Jos van Herpen