refrein:
Al moet ik vele uren bitter lijden
Ik doe het graag, het is toch voor ons beiden
Er wacht geluk na deze droefenis
Als straks ons eerste kind op aarde is

Er zat een jonge man te wachten
In het ziekenhuis te middernacht
Hij is bij haar met zijn gedachten
Zijn vrouw die hier is heen gebracht
Hun eerste kindje zou gaan komen
Toen dreigde het verkeerd te gaan
Ze heeft vol moed zijn hand genomen
En sprak: ach lieveling hoor mij aan

refrein

De nacht was groot en deels verstreken
Toen er een zuster bij hem kwam
Ze heeft hem ernstig aangekeken
Voor hij het droeve nieuws vernam
We deden alles wat wij konden
Maar het was vergeefs mijn goede vrind
De moeder heeft de dood gevonden
Zij gaf haar leven voor haar kind

Er wacht geluk na deze droefenis
Als straks ons eerste kind op aarde is