Vader vaart uit om met z'n schuit
weer rijke buit te gaan vergaren
Aan 't stille strand staan hand in hand
moeder en kind hem na te staren
Kalm is de zee, blij lacht de ree
en vrolijk gaan in 't dorp de klokken luiden

Helder en klaar luiden de klokken
Helder en klaar, hoog in de nokken
't is of ze vragen als ze slaan
laat toch dit scheepje niet vergaan

Fel giert de wind, moeder en kind
staan aan 't strand vol angst te staren
Groot in hun nood, want vader's boot
is nog maar steeds niet thuisgevaren
Plots'ling 'n kreet, 't noodlot is wreed
'n wrak spoelt aan, z'n scheepje is vergaan

Droevig en zwaar luiden de klokken
Droevig en zwaar hoog in de nokken
't is of ze zeggen met 'n traan:
Weer is 'n schip op zee vergaan