(tekst en muziek: Geert)  



In onschuld door de strofe beetgenomen
heeft hij veel te lang gewacht op het refrein
hopen dat er ooit iets nieuw zou komen
niet merkend waar zijn vrienden ergens zijn

En hier rokend aan de tafel neergezeten
wordt besloten dat het nu niet meer zal gaan
wordt vernomen dat hij 't beter kan vergeten
en dat hij enkel voor zichzelf moet bestaan

En hij slaapt
maar slapen doe je met je ogen dicht
Hij zwijgt
maar de stilte weegt te licht!

Want hij weet wel dat er altijd iets zal blijven
en dat het binnen steeds heeft gebrand
een roeping kan je niet zomaar verdrijven
een missie steek je niet onder het zand

Want het knaagt
altijd iets om in de weg te staan
Hij waakt
maar waken doe je met je kleren aan
Hij...