Soms denk ik wel eens
Wat zou het heerlijk zijn met een uitgesproken mening
Te kunnen leven in het land van zwart en wit
Zolang de twijfel nog niet is gerezen
Gaat het van 'dit is dat' en 'dat is dit'
Je wist zo zeker bij de witte kruisen van Margraten
We moeten dankbaar zijn: hier liggen de soldaten
Die hebben de vrijheid uit het vuur gesleept
Zij zijn gesneuveld - wij hebben 't overleefd
Jawel, maar hun zonen zijn alweer op 't oorlogspad
Die gooiden in Azië dorpen plat

Daar ga je op een dag dan zwaar aan tillen
Je kiest een beetje minder vlot partij
Je weet niet meer precies wat je zou willen
En toch - en toch - toch hoor je eigenlijk ergens bij
En plotseling heb je weer een standpunt ingenomen
De vijand is opnieuw gekomen
En di¬e doet dingen! Waarom doet ie dat
Jawel, maar die anderen, waar jij bij wou
Die doen het ook!... En waar blijf je nou

Als je niet zou denken ging het misschien beter
Straks oude jaar, duurt niet meer zo lang
Wij vieren oud en nieuw bij Jet en Peter
Met kaarslicht en veel schaduwen op de muur
We gaan elkaar omhelzen en opnieuw beminnen
Als ze in godsnaam daar maar niet weer
In Godsnaam niet weer over Israël beginnen
Want hij heeft een mening die van ijzer is
En als dan de onze ook maar een beetje grijzer is
Dan worden de schaduwen zo griezelig lang
Nee, geen Kamelen... geen kamelen meer... 
Maar wat dan weer op 't behang