Waar gaat u in het nieuwe jaar naartoe?
Naar Arosa of naar opoe of naar de Filippijnen
Waar gaat u in het nieuwe jaar naartoe?
Wat zijn uw plannen? Wilt u blijven of verdwijnen?
Waar gaat u in het nieuwe jaar naartoe?
Naar de PvdA of de KVP
Naar het Leger des Heils of de toverfee
Weet u al een beetje wat of hoe? 
Waar gaat u in het nieuwe jaar naartoe?

Nieuwjaarsdag, de klokken luiden
Er loopt een meneer met een nieuwe hoge hoed
Naast zijn eigen wat oudere vrouw
Dat moet erop duiden
Ze zijn weer goed, zeg, ze zijn weer goed

Waar gaat ie nou naartoe, die meneer
Met zijn eigen wat oudere vrouw
Ik kan hem niet volgen, ik zie het nog niet zo gauw
In ieder geval is ie nou weer zoet
Hij loopt op de weg die met goede voornemens is geplaveid
Misschien wel tot vier of tot zes januari en dan staakt hij de strijd

Dan loopt hij weer in de hele verkeerde straat 
Met zijn alpinopetje, regelrecht naar het kwaad
Waar hij op nieuwjaarsdag wou vechten, mee wou worstelen 
En zijn eigen wat oudere vrouw staat de hoge hoed af te borstelen
Dat is het enige wat zij nog mag, 
En ze bergt hem op tot de volgende nieuwjaarsdag
Berustend zonder klagen
Maar aan die man zou ik wel eens willen vragen:

 Waar gaat u in het nieuwe jaar naartoe?
Naar het haardvuur met pantoffels of in vreemde straatjes lopen 
Waar gaat u in het nieuwe jaar naartoe?
Wat zijn uw plannen? Gaat u bouwen? Gaat u slopen? 
Waar gaat u in het nieuwe jaar naartoe?
Naar het veilige licht van de PvdA
Of de kleine lantaarn op de donkere ka
Weet u al een beetje wat of hoe?
Waar gaat u in het nieuwe jaar naartoe?

Nieuwjaarsdag, de klokken luiden
Er lopen allemaal mensen door de schoongeveegde straat
Mensen met hoge hoeden op hun hart
Dat moet erop duiden; ze zijn van plan te vechten tegen het kwaad
Ze zien nu al een beetje pafferig moe van de goede bedoeling
En van het vage gevoel ‘daar komt niets van terecht’
Ze groeten elkaar met die vreemde voeling
Van vijandige generaals vlak voor het gevecht

En de klokken luiden lekker hard de eerste kribbige gesprekjes weg
Van de man en de vrouw die in elkaar al zo lang geen welbehagen meer weten
Een overste komt uit de kerk en zegt tegen een soldaat: “Zeg, kan jij niet groeten”
Tegen een soldaat die juist dacht: ‘nou, op nieuwjaarsdag mag je dat wel vergeten’

En achter miljoenen gordijntjes stijgen 
De wensjes van mensjes op die hopen dat Mies niet met Karel trouwt 
En dat de keuken eens een kwastje kan krijgen
En die daar doorheen soms even denken: ‘die wapens voor Duitsland, dat gaat misschien fout’ 
Maar ze zullen meer doen om Mies van Karel af te houden dan de twintig divisies van Adenauer

Want in een mensenhart wordt het kouder als de belangen verder buiten zijn tuintje groeien
Ach, we vergeten dat als ze straks weer met die wapenen gaan stoeien
De keuken straks geen kwastje meer nodig heeft
En daarom kon je misschien beter vragen
Als je elkaar de nieuwjaarshanddruk geeft:

Waar gaan we in het nieuwe jaar naartoe?
Naar de opbouw? Naar de afbraak? Naar de chaos of de vrede?
Waar gaan we in het nieuwe jaar naartoe?
Rijden we langzaam naar de waanzin of de rede
Vlast u op een meisje of op een frigidaire?
Gaat u naar parades kijken of zo maar naar een ster?
Durft u in dit jaar nog over wereldvriendschap dromen
Of dacht u dat geluk alleen van Hasselman kan komen?
Waar gaan we in het nieuwe jaar naartoe?
Naar de PvdA of de KVP
Naar het Leger des Heils of de toverfee
Weet u al een beetje wat of hoe? 
Waar gaan wij in het nieuwe jaar naartoe?

En lieve dames en beste heren, als dan over een paar uur werkelijk Nieuwjaar is, dan weet u wat ik zeggen wil: “Herman joh, daar ga je”