Wat moet ik thuis, Titine,
in lichte kamerjas, blad voor tv, rond tien?
Ik ga toch nooit voor middernacht naar bed
en er is zelden op tv iets naar m'n smaak te zien.
Wat doe ik thuis, Titine,
onder het schuim in bad, met m'n ogen dicht?
Of met een weekblad waarin heel precies
te lezen staat welk probleem er ligt.

Ik loop veel liever nog wat rond op straat,
ook al snap ik wel dat dit ook voor m'n onrust staat.
Gewoon nog even door de stad zo laat,
want neem nou dat ook jij toevallig stappen gaat.
Het klinkt een beetje explosief misschien:
het zal knetteren maal honderd,
het zal knallen maal tien.
Dan rijm ik alles crack op jou, Titine,
ik laat je heel beslist een stukje van de hemel zien.

Wat moet ik thuis, Titine?
Moet ik dan echt naar bed, en naar de sportshow zien?
Ik ben geen partner voor de eenzaamheid,
maar 'k voel haar koude adem in m'n nek, Titine.
Want zeg nou zelf, Titine,
moet ik m'n bange hart niet dringend achterna?
Langsheen de blikken van de onderbuur,
die niet begrijpt waarom ik nog zo laat de stad inga.

Ik loop veel liever nog wat rond op straat,
ook al snap ik wel dat dit ook voor m'n onrust staat.
Gewoon nog even door de stad zo laat,
want neem nou dat ook jij toevallig stappen gaat.
Het klinkt een beetje explosief misschien:
het zal knetteren maal honderd,
het zal knallen maal tien.
Dan rijm ik alles crack op jou, Titine,
ik laat je heel beslist een stukje van de hemel zien.

Ik loop veel liever nog wat rond op straat,
ook al snap ik wel dat dit ook voor m'n onrust staat.
Gewoon nog even door de stad zo laat,
want neem nou dat ook jij toevallig stappen gaat.
Het klinkt een beetje explosief misschien:
het zal knetteren maal honderd,
het zal knallen maal tien.
Dan rijm ik alles crack op jou, Titine,
ik laat je heel beslist een stukje van de hemel zien.