“Schooier waar ga jij naar toe?”
‘Waar de wind mij drijft;
Schooieren is mijn levenslust,
Schooieren geeft er mijn ziele rust;
Schooieren hier, schooieren daar,
Altijd door zwerven en schooien daar,
Altijd door zwerven en schooien maar.”

“Schooien heb je dan geen lief?”
“Mijn lief zit overal,
Liefde dat er is overal,
Liefde dat is een zwerversgoed,
Dat de schooier zich schooiend verov’ren moet,
Mijn liefje zit hier, mijn liefje zit daar,
Dat vind ik in ieder stadje klaar.”

Schooier heb jij dan geen God?”
“Mijn God is overal,
‘n Schooier ziet meer dan een ander ziet,
Fatsoenlijke mensen, die zien Hem zo niet,
Hij kijkt door de zon , Hij spreekt door de wind
Geen plek waar de schooier zijn God niet vindt.”

“Schooier heb jij dan geen vriend?”
“Vrienden bij de vleet,
Maar iets ontbreekt aan de schooiersman;
Een arm waar hij veilig in sterven kan;
Een zucht bij zijn sponde een traan op zijn kist,
dat is een schat die de schooier mist.”