Gist'renavond laat, stond mijn hart in gloed,
heb ik op de straat, een aardig kind ontmoet,
't ging zoals je leest in een novelle.
'k Vroeg haar toen weldra, schatje ga je mee,
en ze zei geen ja, maar toch ook niet nee,
toen begon de angst me licht te kwellen.
Zei, “voordat je illusies maakt moet ik je eerst vertellen.”

Ik heb geen auto, ik heb geen riddergoed.
Het enigst wat ik heb, ik heb je lief.
Ik ben geen Rotschild, ben van geen aad'lijk bloed.
Het enigst wat ik ben, ik ben haast bankroet.
Ik kan niet skieën, ik kan niet tegen kou.
Het enigst wat ik kan, ik kan niet leven zonder jou.
Ik heb geen auto, m'n kleine hartedief.
Het enigst wat ik heb, ik heb je lief.

't Schatje zei fideel, een man als u, houdt stil,
kan ik er zo veel, krijgen als ik wil.
Daar bedank ik voor met alle hulde.
Liefde zonder geld, is een ijdele hoop,
dat bestaat alleen op de bioscoop.
Ik heb het land aan armoe en aan schulden.
En ik smeekte haar vergeefs met m'n laatst gulden.

Ik heb geen auto, dus ik heb geen chauffeur,
Het enigst wat ik heb, ik heb je lief.
'k Ben geen adonis, ik ben geen pontifeur(?),
ik ben de slaaf die wacht, trouw voor je deur.
Ik kan niet zwemmen, hoe graag of ik ook wou
het enigst wat ik kan, kan naar de maan lopen voor jou.
Ik heb geen auto, 'k rij maar op tramtarief.
Het enigst wat ik heb, ik heb je lief.

Ik heb geen auto, geen portemonee zo dik
Het enigst wat ik heb, ik heb je lief.
Ben geen dictator, geen man met ruime blik.
Het enigst wat ik ben, je bent niet goed snik.
Ik kan niet slapen, sinds 'k je te pakken kreeg,
het enigst wat kan, kan wachten tot ik een ons straks weeg.
Ik heb geen auto, niet eens een minnebrief,
het enigst wat ik heb, ik heb je lief.