Willem Vermandere
Willem Vermandere - piere, de beeste lyrics
Your rating:
Mensen hort en komt ol te gaore zet junder nere en ziet da'j't verstaat want 'k goa j'gaon vertellen van Piere, de beeste ne reus van ne vent, ne rare karwaat Je kustet ol zie van kleins in de wiege dat kind was uitzonderlijk kloek gemakt e schupte en stampte zo met z'n beentjes hij is zelfs ne keer deur zijn wiege gezakt Hij groeide, hij groeide, hij bleef ie maar groeien groeien zonder ende, 't was leutig om zien zijn maatjes in schole kwamen maar met moeite ze kwamen maar met moeite tot juste an zijn kniên En je kan nu wel peinzen dat ventje had honger een groot boerebrood was 't begun nog nie weerd zijn vader moest wroeten slag om slinger want Piere kuste eetn, eetn lijk een peerd En Piere wrocht heel zijn leven bie de boeren en trok ie de karre en slachtte et zwin e sliep in de koeistal bie de beesten want in een bedde en kuste ie niet in En Piere bleef jonkman mo ja zo'n posture nie vo zi leute want 't dei nem wel zeer als 't jong volk ging dansen en vrijen langs de straote en heeft nog gebleit, ja meer dan ne keer Maar hij velde de bomen en droeg z'op zin schoere honderden kilo's ie smeet z'in de lucht e was ie de sterkst'n van uren in 't ronde de grootsten bandiet goenk vo nem op de vlucht En de mensen zeidn, ja, ze zeggen zo vele waar of geen waar, maar ze zeggen 't alijk ze zeiden : Dag Piere, en peinsden, "de beeste" zo trekken z'een mens zijne name door 't slik 't Is waar maar hij leefde ie just lik een beeste veel schone praat kwam d'er nie uit zin mond e goenk van ze leven nooit na de messe en z'hebben hem begraven lijk nen hond in de grond Moar onk nu nog peize op Piere, de beeste dan schiet er in mijn kop nog altid die wens der moesten der meer zijn lik Piere de beeste want dat was een kerel, dat was nog e mens. (c) Willem Vermandere