Willem Vermandere
Willem Vermandere - margriete van piere maertens lyrics
Your rating:
Ze weund' in mijn strate zo lang dat ze leefde dikke Margriete van Piere Maertens s'is jaren geleên al dood en begraven dikke Margriete van Piere Maertens Refrein : Margriete, Margriete, Margriete Maertens Margriete van Piere Maertens. Ze dronk de gezondsten boer onder tafel want straffer dan zij en was er geen een 't is 't grootste vrouwmens dat 'k ooit kende dat was nen olifant op twee beên Margriete, Margriete, Margriete Maertens Margriete van Piere Maertens. En z'hield café van slunsen en oud ijzer en al 't schuw volk kwam tegaar in heur huis 't wierd daar gevloekt, gedanst en gedronken mijn moeder zei 't altijd 't en zit daar nie pluis Margriete, Margriete, Margriete Maertens Margriete van Piere Maertens. En 't stonk naar jenever van in de voornoene en 't bier liep buiten langs 't gotegat en boven al 't gekwetter en gezever kraaide Margriete ze was weeral zat Margriete, Margriete, Margriete Maertens Margriete van Piere Maertens. Ze waggelde toen weg en weer over strate of zat in de zunne te dutten op een stoel 'k zie ze nog stillekens lachen in heur eigen 'k zie nog die traan op dat vreselijk lief smoel Margriete, Margriete, Margriete Maertens Margriete van Piere Maertens. Ze keek toen op en vroeg naar mijn name en vertelde toen lange van heur 'n eigen kroost ach veel te triestig om 't hier te bezingen nu waren wij wijder Margrietes nen troost Margriete, Margriete, Margriete Maertens Margriete van Piere Maertens. Ze bakte toen wafels voor ons al te gare 't was lijk een klokhen op heur nest zo warm en veilig en zo teer van harte voor ene keer was zij moeder op haar best Margriete, Margriete, Margriete Maertens Margriete van Piere Maertens. 't Is jaren geleden waarvan dat 'k hier zinge 't was in mijn strate dat heur huizetje stond z'is jaren geleên al dood en begraven 't was nen endlijken put diep in de grond Margriete, Margriete, Margriete Maertens Margriete van Piere Maertens. (c) Willem Vermandere