Willem Vermandere
Willem Vermandere - Confessies lyrics
Your rating:
Hoort ne keer aan m'n klarninette Hoedat ze kwekt en hoedat ze kwaakt Veel getater en veel getetter Na 80 jaar ben ik weer ontwaakt Kheb geen kluchten te vertellen Zedig, proper of aangebrand Ik wil u ook niet nodeloos kwellen Met sprookskes in den ouden trant Sprookskes in den modetrant 'k jeune mie als ik mag rijmen In ons West-Vlaams dialect Woordjes aan mekander lijmen Perfect gelijk Perfect gebekt Verwacht geen diepe donkere bassen Ook geen loeiend snaargeweld Vor de muziek van Bach zal ik passen Ben op Werchter ook nie gesteld Ben op Werchter ook nie gesteld En van wat moet kik nu zingen Van 't geen ik drome overdag Zijn 't al ingebeelde dingen Is 't gejank en zelfbeklag Ik wil niet vluchten in de folkore Bokrijk dat is nostalgiek Blanke man sorry da'k u store Ik hore geiren Turks muziek Ik hore geiren Turks muziek In veel brieven krijg ik te lezen Foei gie flauwe Flamigant Ik begost al voor mijn vel te vrezen 't eigen volk Groot misverstand Onze weg is nooit rechtlijnig De tijden zijn geëvolueerd Dat eigen volk dat zegt me weinig Ik ben der al lang uit weg geëmigreerd Lang uit weg geëmigreerd Ik zing van God soms een coupletje Op de Koran heb ik gemediteerd 'k prevel soms een Joods gebedje Jer Kadisch ben weert gekeerd Azo heeft elk volk zijn poëten Elk zijn waarheid zo gezeid Elk zijn wetten voor drinken en eten Zijne weg naar de zaligheid Zijne weg naar de zaligheid En zo tap ik uit veel vaatjes Woelig water da'k in zwem Bewandel soms ketterse paadjes Voor God en Paus zong ik requim Ik zocht in dikke duistere boeken Het raadsel van leven en dood Ondanks al m'n bidden en vloeken Is 't raadsel jaar na jaar vergroot 't raadsel is naar na jaar vergroot Azo passeren hier mijn dagen Soms heel leutig soms gekweld Wat zou kik hier nog durven klagen Over een schoentje dat soms kwelt Voor die 80 jaar mag ik danken met een dichtje op muziek gezet Als de wereld begint te janken Jank ik weer op mijn klarinet Jank ik weer op mijn klarinet