Vertwijfeld blijft ze voor de spiegel staanIn New York en Parijs kent men haar naam
De make-up verbergt een rimpel
Haar jong leven lijkt zo simpel
Een rijzende ster, niets is te ver, steeds op de baan
Beteuterd kijkt ze door het open raam
Ze mist die kinderwagen in haar bestaan
Op de catwalk speelt ze bruid
Ze knelt een kussen op haar buik
Nu wordt ze bang en langs haar wang loopt er een traan

Ze wil een kind, ze wil een kind
Ze wil het deeltje dat haar toekomt, ze wil een kind
Ze wil een kind, ze wil een kind
Wat baat het leven zonder toekomst, ze wil een kind

Ze staat weer oog in oog met haar eenzaamheid
De jaren vliegen voorbij, nu heeft ze spijt
De angst blijft voorgoed bestaan
Dat ze moederziel alleen zal staan
Het eerste grijs haar verwijst naar vergankelijkheid

Ze wil een kind, ze wil een kind
Ze wil het deeltje dat haar toekomt, ze wil een kind
Ze wil een kind, ze wil een kind
Wat baat het leven zonder toekomst, ze wil een kind

Ze wil een kind, ze wil een kind
Ze wil het deeltje dat haar toekomt, ze wil een kind
Vertwijfeld blijft ze voor de spiegel staan