Uit de tijd geworpen vergeten paradijsVan duizend kleine dorpen onder wolken grauw en grijs
Met donkergroene heuvels vervagend in de lucht
Soms wondermooi beschildert met een witte duivenvlucht
En nergens valt de regen zo mals en ruisend neer
En nergens gaat de wind zo liefdevol , zo zacht tekeer
Hij krijgt de vrije ruimte want als een open hand
Zacht golvend als water is Vlaanderen m'n land

Luisterend naar de regen die langzaam neder zijgt
Luisterend naar de nacht die in het duister hijgt
Word ik een kuil vol dromen verglijdend langs tijd
Ik hoor rivieren stomen en zingen van tederheid
Want golvend als het water ligt mijn land aan de zee
Ze neemt papieren bootjes al dansend met zich mee
Die ik al knaap liet varen beladen met een droom
Maar die nooit wederkwamen zij bleven enkel droom

Misschien dat zij vernamen m'n kinderlijk verdriet
Want alle winden zingen een wild en lachend lied
Ze schuurden langs de velden en langs het wassend graan
En laten de papavers vol rode gensters slaan
Soms breekt de hemel open vol gouden zonnelicht
De wijde vlakten worden een heerlijk vergezicht
De grens met groene bomen waarop de hemel rust
Vol donkerblauwe dromen vol tijdeloze rust

Uit de tijd geworpen vergeten paradijs
Van duizend kleine dorpen onder wolken grauw en grijs
Met donker groene heuvels vervagend in de lucht
Soms wondermooi beschildert met een witte duivenvlucht
En nergens valt de regen zo mals en ruisend neer
En nergens gaat de wind zo liefdevol , zo zacht tekeer
Hij krijgt de vrije ruimte want als een open hand
Zacht golvend als water is vlaanderen m'n land