En je denkt dat het nooit meer lente wordt

Omdat het winter was toen hij zijn ogen sloot

En dat de tijd nu stil blijft staan

De kou grijpt om zich heen en jij bent veel te moe

Om door te gaan



En je hoopt dat nu gauw het einde komt

Omdat je overal alleen zijn ogen ziet

En elk moment mis je zijn stem

Wat is een leven waard als je wel leven mag

Maar zonder hem



Maar ik geloof het niet, er is niets voorbij

Hij laat je niet alleen, hij is nog hier

En buiten schijnt de zon en als hij met je praten kon

Dan zou hij zeggen : leef nu voor mij



Want je weet hoeveel hij van het leven hield

En hoe hij lachte ook als alles tegenviel

Denk aan zijn handen op je huid

En als de wind je streelt

Spreek dan heel zacht zijn naam

Nog even uit



En ik weet dat het weer lente wordt

En dat hij aan jou dacht toen hij zijn ogen sloot

Denk aan zijn handen in jouw schoot

Want wat je voelde toen

Is sterker dan de dood

Veel sterker dan de dood !