Het gehuil van de wind
Kan je nachtrust storen
Een deur die wordt dichtgeklapt
Iemand die schaterlacht
Regen tegen de ruit
Een torenklok die luidt
Maar geheime tranen
Die maken niets uit

Een eenzaam hart hoor je niet breken
Een eenzaam hart hoor je niet smeken
Want een hart dat breekt van verdriet hoor je niet
Een eenzaam hart hoor je niet breken
Het zal je slaap nooit onderbreken
Want een hart dat breekt van verdriet hoor je niet

Het geschreeuw van een kind
Wekt je soms uit je dromen
Dan weer is het een hond die blaft
Of een zwerfkat op jacht
Zelfs een lekkende kraan
Zal je niet eens ontgaan
Maar geheime tranen
Wie stoort zich daaraan?

Een eenzaam hart hoor je niet breken
Een eenzaam hart hoor je niet smeken
Want een hart dat breekt van verdriet hoor je niet
Een eenzaam hart hoor je niet breken
Het zal je slaap nooit onderbreken
Want een hart dat breekt van verdriet hoor je niet

Een eenzaam hart hoor je niet breken
Een eenzaam hart hoor je niet smeken
Want een hart dat breekt van verdriet hoor je niet