Man van Rome, die veel reist
En de volkeren onderwijst
In de leer van de Heer
Die geen enkele mens afwijst
Waarom doet u dat wel
Is het echt op Gods bevel
Want soms wordt door uw woord
Menig leven fel verstoord

Vaak staan uw priesters
Heel wat dichter en met uitgestoken hand
Tot bij de minste van de minderen
Uit uw hemels vaderland
Omdat zij midden in het leven
En in de problemen staan
Waaraan uzelf met al uw wijsheid
Toch liever maar voorbij wilt gaan

Man van Rome, die oprecht
Voor de wereldvrede vecht
Maar meteen menig één 
Ook wat aards geluk ontzegd
Uw beweert dat de Heer
Er niet is voor wie een keer
Reeds getrouwd was en gescheiden
En geen eenzaamheid wilt leiden

En dan die vele minderheden
Die geloven in uw God
Waarvoor uw kerk nog is gesloten
Was dat Jezus zijn gebod
Bent u vergeten dat Johannes
Op het laatste avondmaal
Aan de borst lag van zijn meester
Volgens ’t Bijbelse verhaal

Man van Rome, toegewijd
Maar niet meegaand met uw tijd
Nog steeds is vaak uw leer
Voorbeeld van bekrompenheid
Want zij sluit mensen uit
Louter uit kortzichtigheid
Al heeft Jezus altijd daar het tegendeel gedaan

Man van Rome, denk er aan
Dat hij die is voor gegaan
Nooit één mens groot of klein
In de kou heeft laten staan