Daar ben ik dan, wat later dan normaal,
het is al met al een aardig eindje lopen.
En ik wilde ook nog bloemen voor je kopen,
want lege handen, dat staat zo kaal.

Praten tegen een steen,
een beetje praten tegen een steen.
Al zegt zo’n steen niet veel terug in het algemeen,
waar je ook bent, je luistert vast naar mij
en wat je terug zegt, denk ik er wel bij.

Het lucht een beetje op en het verdriet
lijkt minder als ik hier op deze plek ben.
Wie mij ziet kletsen, denkt vast dat ik gek ben.
Het zou best wel kunnen, ik weet het niet.

Praten tegen een steen,
een beetje praten tegen een steen.
Al zegt zo’n steen niet veel terug in het algemeen,
toch kan ik mijn verhalen bij hem kwijt.
Hij is geduldig en heeft alle tijd.

Een glanzend groot stuk marmer uit Turkije,
want graniet vond ik gewoon niet passen bij je.
Merkwaardig toch, zo’n steen gaat eeuwig mee,
bestond al lang toen wij er nog niet waren
en blijft na ons bestaan, miljoenen jaren.
Ik word al duizelig bij het idee.

Daar laat ik het maar bij voor deze keer,
thuis wachten er nog klusjes, moet je weten.
En morgen ga ik met wat vrienden eten,
maar zondagmiddag kom ik weer.

Lieve schat…

Praten tegen een steen,
een beetje praten tegen een steen.
Al zegt zo’n steen niet veel terug in het algemeen,
ik red me wel, geen zorgen over mij.
En weet je, lief, je ligt er prachtig bij.