Martijn geeft een partij.
En ik ben er niet bij.
En Koosje en John-David zijn er wel.
Ik zit hier in mijn eentje met een glaasje chocomel.
En moeder zegt dat ik het moet verdragen,
want dat ik óók niet iedereen zou vragen
uit mijn klas,
wanneer ik jarig was.

Martijn geeft een partij.
En ik ben er niet bij.
En Koosje en John-David zijn er wel.
Ze doen nu met z’n allen vast een heel gezellig spel.
Ze zijn daar ook wel minstens met z’n tienen
en als ik niet zo groot was, ging ik grienen,
niet zo zacht.
Maar ik ben al bijna acht.

Martijn geeft een partij.
En ik ben er niet bij.
En Koosje en John-David zijn er wel.
Wat heb ik ook te maken met dat rare, gekke stel.
En denk maar niet dat ik ooit met ze ga spelen,
dus laten díe zich morgen maar vervelen.
Ja! Wat jij?
Martijn geeft een partij.