Toen ik thuis kwam en je huilde
Toen wist ik, dit is de laatste dag
Ja, die tranen zeiden alles
Ik voelde, ik had te lang gewacht
Onze liefde kon nooit bloeien 
Want ik was te egoïstisch al die tijd
Je smeekte om aandacht maar ik gaf je die nooit
Oh, geloof me, daar van heb ik nu spijt

Een leven zonder jou, dat zou ik nooit kunnen verdragen
Ik kan je toch niet missen, mijn liefste
Waarom wil jij nu gaan, nee dat kan ik toch niet aan
Om te leven zonder jou

Ik heb fouten en dat weet ik
Maar ik beloof je er komt een fijne tijd
Ik had beter moeten weten
Het spijt me van al die narigheid
Wees eens eerlijk, we zijn koppig
Maar we zijn toch allebei niet van beton
Toe trek nou die jas uit en geef me die kus
Laat het worden zoals het begon

Een leven zonder jou, dat zou ik nooit kunnen verdragen
Ik kan je toch niet missen, mijn liefste
Waarom wil jij nu gaan, nee dat kan ik toch niet aan
Om te leven zonder jou

Waarom wil jij nu gaan, nee dat kan ik toch niet aan
Om te leven zonder jou