Der was ne kiêr e schoên nonneke fijn
diê woênden in een uizeke klein
ze woênde daar zoe stil en eilig
en tege de mense sprak ze weinig
 
Mor oep ne nacht ja 't was middernacht
nen engel kreeg 'er e raar gedacht
en a ging on eur dörreke belle
't was oem da nonneke wa te vertelle
 
"Wel eiligen engel wa komde gah doeng?"
zoe sprak da nonneke meh fatsoeng
"Den Iêr gebied al tot z'n luste
da 'k vandenacht ba ae moet ruste"
 
"Wel engel al da' den Iêre gebied
da moet vaneiges zen geschied
et moet geschiede ter zijner iêre
al oep ne nacht wel zeve kiêre
 
Wel eiligen engel oe is oewe naam
't is da 'k misschin e kinneke kraam
et kind moet nor z'n vader iête
dad is de wil van God den Iêre"
 
"En mijne naam is Gabriël
en d'aender nonnekes kenne me wel"
zoe is den engel weggevloge
en 't nonneke was vörgóe bedroge
zoe is den engel weggevloge
en 't nonneke was vörgóe bedroge