Mijn vrouwe es an 't treure
ja da schaap zit in groten nood
gelijk of dat 't ook kan gebeure
heure vogel die gaat dood
ons gebuurte lacht mee Fiene
in plaatse kompase 't hen
maar ze zullen raar staan ziene
als ik daar mee nen andere vogel ben

'k Ga naar de veugelmarkt
om nen veugel veur mijn vrouwe
en tons krijge 'k nen toes
en heel mijn poortje es jaloes

't Zong d'altijd 't zelfste liedje
en dat duurde nogal lang
maar dat gaf nie veur mijn Fientje
ze was zot van zijn gezang
's morgens vroeg zong hij zijn liedje
't s'avonds en ook op de noen
gelijk een kanarie pietje en
Fien had nie maar vandoen

't Was een heel klein mereleerke
mijn Fiene oat 't al zuu lank
en als 't schuifelde zijn airke
was 't ne goddelijke zang
maar nu kan het niet meer zingen
het heeft gene asem meer
't wil nog op zijn stokste springe
maar 't valt 't er af schier iedere keer

(c) Walter De Buck