De blekersgast

t'Ververscht mij , in t'geweld gestaan
Der hooge zonnekrachten
Te zien van verre , aan t'water staan
Vuls arms , uit de grachten
Den bleekersgast , de regenvloed
t'Geleschte lijnwaad ronken doet

Den lepel zwaait hij , zwak van leén
Ter beken uit , omhooge
En waken doet , hoe verre heen
Hij werpen kan zijn ooge
De laatste lage en mist hij niet
En al dat drooge is nat , hij giet

De groote zonne lacht daarop
Heure alderliefste lonken
Die , vallende in den dreupeldrop
Den dreupeldrop ontvonken
Ik regenbogen , smal van bouw
Nu hier en daar , in t'gers aanschouw

Het lijnwaad is , en t'gers nu nat
Genoeg , de lanen leken
En wederom zijn spiegelglad
Van aanschijn al de beken
De bleeker zit en droogt ontwaar
De peerlen uit zijn kroezelhaar

Verzachten doet dat regenbeeld
t'Geweld der heete stralen
En lichter in de longer speelt
Voortaan mij t'asenhalen
Zij vrede aan al die t'schoone van
Gods wonderheén beseffen kan
              __________________________