Zo lang je leeft, wil je het liefste verder leven
’t Is toch te gek wat je met lucht zo al kan doen
Als ’t aan mij ligt dan blijf ik nog wel even
Als het aan mij ligt, ga ik nimmer met pensioen

Zo ging mijn vader dood. We hebben hem begraven
’t Was een mooie dag, we stonden bij het graf 
De wereld stokte. Er viel niet meer door te draven
Zo was het goed. Ik vond het helemaal geen straf

Mijn vader was niet oud. Hij had nog moeten blijven
Maar hij was ziek, heel ziek, en beter werd hij niet
Dan geldt een andere wet. Dat is niet voor te schrijven
Dan is er sprake van een opgelucht verdriet

‘k Zag hem strijden in zijn laatste levensdagen
En toen hij ging, heb ik mijn tranen weggeboend
Dan is er sprake van een opgelucht verdriet 

‘k Zag hem strijden in zijn laatste levensdagen
En toen hij ging, heb ik mijn tranen weggeboend
Hij was zo rustig en er was niets meer te vragen
Ik was voor even met mijn eigen dood verzoend