Vera Mann
Vera Mann - Heel alleen lyrics
Your rating:
En nu ben ik opnieuw alleen, opnieuw alleen in 't onbekende De grijze straat, de grijze stad, waar moet ik heen, tot wie mij wenden? De nacht trekt naderbij, ik beeld mij in, hij is bij mij Soms loop ik eenzaam door de nacht, als burgers slapen vol vertrouwen Ik denk aan hem en droom van hem en laat hem mij gezelschap hou'en In 't donker uur na elf kan ik wegzinken in mezelf Heel alleen, maar naast me in verbeelding Wandelt hij tot aan de grijze scheem'ring k' Verbeeld me dan, hij streelt me dan, omarmt me Ik huiver krijg het koud, de ogen dicht, z'n lijf verwarmt me Het trottoir lijkt zilver in de regen De rivier krijgt lichtjes in de nevel In het duister zijn bomen vol met sterren Hij zegt geen woord, we lopen voort naar 'n leven in de verte En ik weet, ik beeld me alles in 't Zijn gesprekken met mijzelf en niet met hem Hij is blind voor alles, 't heeft geen zin Als ik zeg, ik zie een weg voor ons Mijn liefste, als bij het ochtendgloren Jij verdwijnt, wordt alles als tevoren Dan kolkt weer de rivier woest en verlaten De bomen kaal en allemaal weer vreemden in de straten Mijn liefste, 'k begin het nu te leren M'n bestaan vul ik met fantaseren Jouw wereld draait door, 't zal jou niet deren Dat ik daaraan geen deel meer heb, terwijl ik als geen één Je lief heb, je lief heb, je lief heb, al ben ik ook alleen