't Is stil in ons huis, 
nu jij er niet bent
't Is nu geen thuis, 
wat ik heb gekend
Je stoel is nu leeg, 
waar ging 't toch fout
Ik voel dat je niet meer 
echt van me houdt
Ik zie nu pas in
Dat ik in 't begin
Niet echt heb gepraat
Nu is 't te laat

Het antwoord ben jij, ik zit met de vraag
Kom je nog t'rug, morgen, vandaag
De kamer is klein maar te groot voor alleen
Ik wacht al zolang, waar ben je toch heen?

De voetstap op straat, die ik me verbeeld
Een wond die door tijd toch nimmer meer heelt
't Heeft wel geen zin, toch beeld ik me in
Dat ik je weer voel, of zie in die stoel
Maar, stoelen van hout
Zijn stuurloos en koud
Ik droom als ik wil
Daarna is 't stil

Het antwoord ben jij, ik zit met de vraag
Kom je nog t'rug, morgen, vandaag
De kamer is klein maar te groot voor alleen
Ik wacht al zolang, waar ben je toch heen?

De asbak is vol, 
gedachten zijn leeg
De liefde is op, 
die ik van je kreeg
Ik voel nog wat hoop, 
ik zie nog wat licht
Op de kast ligt een brief, 
ik laat hem maar dicht
Maar als je nog komt, 
op dit nachtelijk uur
Dan gooien we samen 
jouw brief in 't vuur

Het antwoord ben jij, ik zit met de vraag
Kom je nog t'rug, morgen, vandaag
De kamer is klein maar te groot voor alleen
Ik wacht al zolang, waar ben je toch heen?

Het antwoord ben jij, ik zit met de vraag
Kom je nog t'rug, morgen, vandaag
De kamer is klein maar te groot voor alleen
Ik wacht al zolang, waar ben je toch heen?