Zeg papa lief, wat moet ik doen
Ik kreeg van een jongen een zoen
Hij kleurde tomatenrood rood
En achter z’n oren wat groen

’t Is allemaal de schuld van de maan
Die schijnt doorheen de gordijnen
Als de jongens dan liggen te slapen
Ontploffen in hun bed de konijnen

 Hun haar springt in kuiven en piekjes
En ze doen dan heel stoer en heel hip
En ze huppelen ‘lijk elastiekjes
En er bengelt wat speek aan hun lip
En de maan lacht

Moet er nog maneschijn
Nog maneschijn zijn?
Wil er iemand maneschijn van mij?

Ik kreeg van een jongen een stoel
Waarop stond: jou vind ik keicool
Hij wou m’n zwemgerief dragen
Hij vindt dat sexy en zwoel

 ’t Is allemaal de schuld van de maan
Die schijnt doorheen de gordijnen
Als de jongens dan liggen te slapen
Ontploffen in hun bed de konijnen

Want meisjes zijn kleine feetjes
Met fliederende fladderende kleedjes
Ze veranderen stiekem in on-
weerstaanbare jongensmagneetjes
En de maan lacht

Moet er nog maneschijn
Nog maneschijn zijn?
Wil er iemand maneschijn van mij?

Een jongen trok aan m’n mouw
En gaf me zijn kous aan een touw
Dat is nu toch echt niet romantisch
Waarom doen jongens zo flauw?

’t Is allemaal de schuld van de maan
Die schijnt doorheen de gordijnen
Als de jongens dan liggen te slapen
Ontploffen in hun bed de konijnen

Die grote gele pompoen
Schijnt zo al een jaar of miljoen
Doorheen de nachten van toen
Geven jongens aan meisjes een zoen
En de maan lacht

Moet er nog maneschijn
Nog maneschijn zijn?
Wil er iemand maneschijn van mij?

Moet er nog maneschijn
Nog maneschijn zijn?
Wil er iemand maneschijn van mij?