Je hoeft me niet te zeggen
Waar je gisteren bent geweest
Dat je lachte als een sfinx
En danste als een feeks
Je hoeft me niet te zeggen
Wat waarheid is voor jou
Bespaar me holle woorden
Over liefde en trouw

Nee ik zie geen gouden bergen
Ik loop hier in een dal
Ik hoor rivieren stromen
Naar de zeeën van verval
En mijn zwijgen als het graf
Zegt jou niet wie ik ben
Maar woorden zeggen minder
Dan het huilen van mijn pen
Laat me gaan nou
Laat me gaan

Ik zie lichten in de huizen
Maar niemand is thuis
Kinderstemmen
Spoken in m’n dromen
Als liefde dan een stad is
Vol verraders en gespuis
Wordt het tijd om ergens
Anders te gaan wonen
Laat me gaan
Laat me gaan

Nee je hoeft me niets te zeggen
Het is allemaal mijn schuld
Want ik flirt met zelfbeklag
En sterf van ongeduld
En de tranen die jij plengt
Worden stevig onderbouwd
Met zinnen vol verdriet
Dat je zoveel van me houdt
Laat me gaan nou
Laat me gaan

Ik zie lichten in de huizen
Maar niemand is thuis
Kinderstemmen
Spoken in m’n dromen
Als liefde dan een stad is
Vol verraders en gespuis
Wordt het tijd om ergens
Anders te gaan wonen
Laat me gaan
Laat me gaan
Laat me gaan
Laat me gaan