Bij de geur van steur en garnalen
Verhaalt zij oude verhalen
Verhalen vaak versneden
Met de krant van vandaag
Dan brengt ze even tot leven
Haar zonen, eens zag ze ze reven
Trots bij volle manden
Vol met vis, hun brood, hun dood

Alie zag ze gaan, en Alie zag ze komen
Nog altijd als het waait, bollen zeilen in haar dromen
Meestal ging het goed, vier keer ging het mis
Al haar barensnood geofferd aan de vis

Vaak staart ze in het niets aan de kade
Paait kinderen met chocolade
Passeert er een oudere jongen
Wordt het kil om haar heen
Want ’s zaterdags werd er gezongen
Tot God, dank voor golven bedwongen
Nu bijt ze hem toe in gebeden
Waar zijn mijn man, mijn Piet, Jan en Kees

Alie zag ze gaan en Alie zag ze komen
Nog altijd als het waait, bollen zeilen in haar dromen
Meestal ging het goed, vier keer ging het mis
Al haar levenslust geofferd aan de vis

Wat heeft het leven voor zin
Als de zin je wordt ontnomen
Als het leven van alledag
Overtroeft je bangste dromen
Alie weet het niet

Soms schreeuwt ze het uit aan de kade
Die vrouw eens trots, vastberaden
En als ze daar staat te schuimen
Lopen vrouwen om uit respect
Om daarna thuis te gaan duimen
Voor zonen ver achter de duinen
Wat Alie is afgenomen
Ontneem mij dat niet

Alie zag ze gaan en Alie zag ze komen
Nog altijd als het waait, bollen zeilen in haar dromen
Meestal ging het goed, vier keer ging het mis
Alles wat ze had, geofferd aan de vis