is het hopeloos te blijven hopen of, 

Leg ik me neer als misantroop, 

Was het niet voor de liefde van mijn mensen,? 

Dan gaf ik het allang op, 

Heb vertrouwen in de mensheid, 

de optimist zegt het gaat beter als ooit, 

Historicus pleit we hebben het erger gehad 

De grote hoop heeft weer niets gezien niets gehoord 

Brandje hier een brandhaardje daar 

De as waait tot in de achtertuin 

bekijk de geopolitieke landkaart, 

Of over hoe alles terug te brengen tot op ons eigen bord 

Ik blijf positief dat is zeker dat 

Toch vrees ik voor morgen desondanks 

zijn we klaar voor een nieuw begin, 

Ik weet vandaag nog niet helaas, morgen misschien 

 

Het is al lang, verleden tijd,  

Dat ik als kind dacht dat ik kon toveren, 

Maar, deze strijd, is fameus te zwaar, 

Dat had ik toen nog niet voor ogen,  

Na jaren van mijn scheve verhalen,  

Zit ik met mijn handen in mijn haar,  

Knikkend met mijn hoofd van nee nee nee,  

Ik probeer heel veel maar het zit me niet mee,  

Omgeven door problemen, volg ik de melodie, 

De tonen zijn mijn treden totdat ik de horizon kan zien, 

 

Nog steeds op zoek naar mijn filosofie, 

Maar zo een grote denker ben ik niet nee,  

En of ik al terug geloof in iets,  

Ik strand telkens op het ongelofelijke,  

Maar je hebt iets nodig om te kaderen,  

Om alle Bonheur of malchance te kunnen plaatsen,  

Om u één te kunnen voelen met de generatie,  

Voor kracht om de bladzijde om te draaien,  

En we weten dat de tijd dringt,  

Dus ik slaag de snaar aan en zet hem even stil,  

Antwoorden heb ik niet alleen mijn lied,  

Tot in de ziel van de wereld met woord en melodie,  

De wijsheid weet het weet helemaal niets,  

Misschien geven we het best nog een dag of twee, 

Want we zijn nog niet klaar voor een nieuw begin,  

Vandaag toch niet helaas, morgen misschien