Ze kunnen zeggen wa ze wille, ‘k heb me toch altai al gedacht.
Da ge pas krijgt wa  ge verdient, wanneer ge niks nimmer verwacht.
Het is de schrik om nie te worre, wie ge aigelijk wilt zen.
Mer vanaf ge da kunt losse, dan is het aigelijk best fijn.
Dan is het aigelijk best fijn.

Der is nen taid in ieder z’n leve, van ambitie en te streve.
Van ew wensen te vervulle, ewe lieuw te late brulle.
Ma vanaf ge da kunt losse, en misschien zelfs durft te smosse.
Dan worde rap gewower, dan is het aigelijk best fijn.
Dan is het aigelijk best fijn.

Lot ze me klappen, ik zal het wel rappen.
A ge nie kunt vollege dan zerre verbolgen.
Over alle dingen die da kik bezingen, en het zal nie lang duren.
Veur alle geburen beginnen te rappen in plek van te kloppen.
Ge moet nie proberen, mai te ambeteren.
Het zal nie marsjeren, da kan ik u zweren.
Want veur da get wet hedde een oeg uit geblet.
Begint nie te zagen  ge het nie te klagen.
Wa komde te kort, wee te lank nie gesjot.
Bai de scouts nie gelierd hoe da ta zjust marsjeert.
Was de chiro te plat, te verfrommeld in bad.
Zedde lang blaive lingen of ver zag zeggen.
Ge kunt beter zwaigen, ge ze weer ont draige.
Jannet regen kralen op holse schandolen.
Dus bleft uit m’n buurt, of sebiet weer geschuurd.