Ik kwam den Duvel teige veur de Swa z'n frituur.
Aaj 'ad e klentsje mè tartaar en die beroemde mosseltsjes in ’t zuur.
Z'n eures (horens) bloenke innet licht van de moan,
D'r 'ing wa tartaar in z'n sik, en den devil sprak maj oan.

“Eej Clement,” zee den duvel, "wattenkte gaaj van deizen deal?
Ik geef aaj alles wa gaa wilt en gaa geft maaj in roaël aa ziel. 
Wilde ga ne roedel babes en e jacht in Saint-Tropez?
Nen aajge show oep tellevieze ennet dubbel van de Schueremans z'n pree?
Of wilde gaaj een splinternief prostoat,
een privé-jet en een villa in Brasschoat?
Wilde gaaj een aajge wielerploeg 
of ne loft boven aa favoriete kroeg?

Zegget en ik moaket woar 
en à propos gaa weurd 'oungdertvèftig joar
En d'rnoa neim ik aa mee neur d' ’èl 
en dan, Clement, dan zien we wel."

De weireld stoungd vaajf minute stil 
en toen zee ik: "Soatan, ik denk da 'k weit wadda 'k wil."
En ik 'ebbem toen het vollegende gevroagd:
"Soatan, please, give me a woman die noeët ni soagt!"

'Et wier iniëns 'iejl waarrem doar veur die frituur,
want de Soatan z'n oeëge schote vuur!
Aaj goejde kwoad z'n fritten oep de groungd
en d'r kwam zwoavelzuur oaët zenne moungd.

Ja, den devil was precies e bitsje kwoad,
en aaj riep: "Allei, wie vroagt er na iet da ni bestoat?"

"Onnoeëzele zot," zee den duvel,
"ik verdoen ier gewoeën maajnen taajd."
En den devil verdween in the deep dark night.