In ‘t dal tösse de heuvels 
in ‘t greun en aon de maos 
ligk ‘n stad, sjoen wie e printsje 
ligk de stad vaan Sint Servaos 
  
Sjoen Mestreech 
aon Maos en Jeker 
‘ch haw vaan diech zoe lang iech leef 
heij steit mien awwershoes 
heij kom iech altied thoes 
jao Mestreech, diech bis miech leef 
  
Bin iech soms in verre streken 
bin iech wiet vaan diech vaandan 
veul iech deep beij miech vaanbinne 
wie de heimwee stèllekes brand


(c) tèks en meziek : John Coenen