Es diech beij Petrus veur ’t lokètsje steis 
en heer beslis ofs diech wel of neet naor binne geis 
vertel häöm vaan Limburg met zien meidskes die wie ingele zien 
wie lekker ze puune met die lippe zeut wie roeie wien 
daan zal Petrus goon bloze, vaan plezeer geit zien hertsje sloon 
en tien tege ein zeet heer: diech maags naor binne goon 
  
Al höbste inkel mer dien ganse leve lol getrap 
al biste hoonderd doezend kiere lekker doorgezak 
al höbste altied mer gedoon   wats diech zellef ’t leefste wows 
kumps diech oet Limburg bleif de hiemelpoort neet tow 
  
Al höbste  eigelik mer altied  langs de pot geplas 
en höbste al dien leve geld d’r zoe mer doorgejas 
al biste op de kop goon stoon, hads veur werreke geine zin 
kumps diech oet Limburg daan liet Petrus diech d’r in 
  
’t zit wel good 
höb geine angs veur wat gebeurt 
luij oet Limburg weure altied goodgekeurd 


(c) Tekst: H.v.Wiggen/J.Adriolo   Muziek: J.Coenen