Mien vier enn Mien vier enn
Ze woarn helegans up en tendn
Ze moestn d’er eest nog wat an wenn
Want z’adn ommeki e vriendje bie
 ‘k wilde ‘k ik van mien en
Were kleene kieksjes en
En lik of daj wit
Zoender noane goat dat nie
’t was neen indlijkschen beer
Mien enn adn gin verweer
’t was neen echten parochiestier
Mien vier en woarn up en tendn
Ja ne dei ze kleur bekenn
Ja ne dei ze kleur bekenn
En ne kroaide ie van plezier

mien vier enn
’t wos eventjes wenn
mo ze lietn ulder nie kenn
ze verloorn vele pluum en penn
want kalmeern dei die n’oane nie
mien vier enn ‘k moetn bekenn
woarn achter e ende nie mi t’erkenn
want dien oane beste menschn
dien oane pauzeerde nie
ne gienk deure toet savends loate
en de menschen in de stroate
grochtn da stilletjesan brakendebeu
deur mien oane zien gekroai
kreeg ik klachtn over nachtlawoai
klachtn over nachtlawoai
en verstorieng van ‘t leefmilieu

mien vier enn, mien vier enn
joas ze moetn d’er nog an wenn
dan ze ginne mir enn
neen mien oane zit d’er nie mi bie
‘k weten nie of da mien enn
nu ook kieksjes gon kunn enn
kieksjes gon kunn enn
want mien oane dien is partie
ik kwaamn up neen avend thuus
en ik peisde das nie pluus
up uus vier stoend de grotste pot damme en
en mien vrouwe zei kordoat
lik daj peist 't is inderdoad
gedaon met dien karwaot
jow vanavend eetn me coq au vin